جهان هستی و همه آیات و نشانه های خداوندی بیانگر نوعی عدالت است این نشانه در عین سکوتی که دارد فریاد بلند عدالت گستری در پهنه هستی هستند ،  و با زبان دل به نجوا می پردازند ، این پدیده ها که در قرآن سنبلیک از آنان یاد شده است را عمیقا در یاد ما بر وابستگی آنان بر پدید آورنده قادرو مهربان رهنمون می نماید ، و این شاخصه اصلی این عدالت در جهان است که از مجموعه هستی پی به آفریننده ای مهربان ببریم که اگر جز این معنا چیز دیگری نصیب ما می شد آنگاه باید به حضور این پدیده ها شک می کردیم و عدالت را نمی فهمیدیم .

بیان آیه به صورت استفهام و پرسش خود از زیبا ترین نگارشهایی است که در سبکهای ادبی بکار می رود و قرآن در مجموعه خود پر است از این زیبایی هاست یعنی  (( آفرینش زیبا نشانه عدالت ))   در آفرینش آسمانهایی که بی ستونهایی برای بر پاداشتن آن بکار رفته نشانگر معماری زیبایی است از خداوند که به بهترین شکل ممکنه بر آفرشته آست که هم قدرت و هم عدالت سازنده ای را یاد آورمی شود .

و زمین با همه گستردگیش صحنه شناختی است بزرگ ، با تمام آیات و نشانه هایش به هر کجای این هستی که بنگریم لطافت و طراوت را خواهیم دید و جدید شدن و نو گردیدن و در حالتی باقی نماندن نیز از حکمت های این عدالت است (( خلقتی نو و عدالتی نو )) .

و برای باران و جریان داشتن لازم است به پستهای قبلی نوشته شده در مورد ( آب ) مراجعه شود تا زیباییهای این عدالت که با گردشی از آب و رسیدن به زمینهای سوخته از بی آبی را نشان می دهد ما را به عمق و جان طبیعت رهنمون می گردد ،

طبیعتی که : ( مدار آفرینش آن بر اساس عدالت خداوندی است و هیچ پدیده ای تخطی از امر عدالت نمی کند که فرمان بر اجرای آن از ناحیه خداوند مهربان است ) .

رویش سبزه و وجود باغها و بستانها در کمال خرمی و سر سبزی و رویش این سبزینه در جهان و عجین بودن این رویش با ضمیر سبز انسانی همه و همه بیانگر عدالت در گستره این جهان هست به کجای این جهان پهناور می توان نگریست و نشانه و آیه ای از خداوند ندید و این نشانه را حمل بر میزان و قسط و عدالت در جهان ندید  ، به کجای این جسم خاکی بشری می توان نگاه کرد و عدالت را در سر تا سر وجود هر انسانی مشاهده نکرد ؟ ما را چه شده است که این همه آیه و نشانه را ندیده و عدالت را لمس نمی کنیم .

و در پایان آیه معنای دیگری از عدالت در کنار واژه دیگر بدست می آید که عین عدالت  را نیز باز از آن می توان دید و با واژه منفی ( روی باز کردانند ) از خداوند توسط مشرکان در خود واژه ( یعدلون ) اینهم از معجزات کلام الهی است .